"Το αδερφάκι μου (24 χρονών) ήρθε πρόσφατα Αθήνα από επαρχία, επειδή μόλις τέλειωσε στρατιωτικό, σπουδές και για προσωπικούς λόγους. Πόσο του πήρε να βρει δουλειά μεσούσης της -υποτίθεται τόσο τραγικής- κρίσης;; ΒΡΗΚΕ ΔΟΥΛΕΙΑ μέσα σε 4 μέρες. Δουλειά με ασφάλιση και 900 ευρώ καθαρά. Τι έκανε το παιδί; Έστειλε μέσω αγγελιών καμιά πενηνταριά βιογραφικά σε δουλειά σχετικές και άσχετες με αυτό που σπούδασε, συν του ότι πέρασε από 3-4 αλυσίδες ...καταστημάτων (τύπου Zara, Fridays κτλ) όπου και συμπλήρωσε μια αίτηση για δουλειά. Ε, σε μια από αυτές τον πήρανε άμεσα.
Που θέλω να καταλήξω;
Ότι μας έχουν πρήξει φυσικά τα τελευταία χρόνια με γενιές επτακοσίων ευρώ, ανεργίες στους πτυχιούχους και κουραφέξαλα. Ποια ανεργία ρε παιδιά; Τεμπελιά μαστίζει τους νέους! Τεμπελιά και σνομπισμό που τους έχει περάσει η ελληνίδα- μάνα που τα μεγαλώνει με το αρρωστημένο σκεπτικό ότι «το παιδί μου εμένα θα σπουδάσει (κάτι!! ότι να’ ναι!!), θα πάρει το πτυχίο (κάπως!! ακόμα και αν χρειαστεί να πληρώσουμε ή να τον ζούμε για 7 χρόνια και αυτός να περνάει ένα μάθημα το εξάμηνο!!) και μετά (χωρίς ουσιαστικές γνώσεις, χωρίς δεξιότητες, χωρίς εμπειρία και χωρίς καμία μα καμία επαφή με την πραγματικότητα της αγοράς εργασίας) θα τρυπώσει κάπου (δημόσιο κατά προτίμηση, ακόμα και αν χρειαστεί να τάξουμε, να παρακαλέσουμε, να ξεφτιλιστούμε) και εκεί θα είναι ΠΑΣΑΣ.
Ε, αυτό ήταν γελοίο τόσα χρόνια, πάει πέρασε ευτυχώς, και καλά θα κάνουν όλοι να το εμπεδώσουν. Όσο δεν το καταλαβαίνουν δημιουργούν παιδιά που ζουν σε μια πλάνη, ανασφαλή και αλαζονικά, γεμάτα ψευδαισθήσεις που όταν ξυπνάν στην σκληρή πραγματικότητα αρχίζουν τα ψυχολογικά προβλήματα τους..."
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
troktiko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για το σχόλιο σας